นิทานเรื้อง ลูกเจี๊ยบน้อย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มี ลูกเจี๊ยบน้อยๆตัวหนึ่ง ซึ่งอยู่กับกระต่าย !!! อ๊ะ อ๊ะ อย่าเพิ่งตกใจนะจ๊ะเด็กๆว่าทำไมลูกเจี๊ยบจึงมาอยู่กับกระต่ายได้เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่ง เจ้ากระต่ายไปเดินเล่น แล้วบังเอิญ ไปพบลูกเจี๊ยบ กำลังฟักตัว ออกมาจากไข่พอดี เจ้ากระต่ายเกิดเอ็นดูลูกเจี๊ยบ ก็เลยชวนมาอยู่ด้วยตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าเจ้ากระต่ายจะไปไหน เจี๊ยบน้อยก็ไปด้วยเจ้ากระต่ายไปเดินเล่น เจี๊ยบน้อยก็ไปเดินเล่นด้วยเจ้ากระต่ายไปนอนในโพรง เจี๊ยบน้อยก็ไปนอนด้วย มันจะขดตัวนอนในอ้อมกอดอันอบอุ่น ขาวนุ่มของเจ้ากระต่ายเจ้ากระต่ายกินหัวกะหล่ำปลี เจี๊ยบน้อยก็จะกินน้ำของหัวกะหล่ำปลี (ก็หัวกะหล่ำปลีมันใหญ่เกินกว่าที่เจี๊ยบน้อยจะแทะนี่) เจี๊ยบน้อยชอบกินแมลงกับหนอน หนอนกับแมลง อ้อ! แล้วก็เมล็ดพืชด้วยวันหนึ่ง เจ้ากระต่ายจะต้องไปธุระไกลๆ มันจึงสั่งเจี๊ยบน้อยว่า “ระหว่างเราไม่อยู่ นายลองไปหาเพื่อนเล่นดูสิ แล้วอย่ากลับบ้าน ค่ำนักล่ะ”แต่เจี๊ยบน้อยไม่ค่อยกล้า มันรู้สึกเขินๆ “ใครจะอยากมาเล่นกับลูกเจี๊ยบตัวจ้อยๆ อย่างเรา อีกอย่างหนึ่ง นอกจากนายแล้ว เราก็ไม่รู้จักใครเลย”เจ้ากระต่ายจึงปลอบว่า “มีเพื่อนๆ มากมายที่อยากจะเล่นกับนายนะ เชื่อเราสิ” แล้วเจ้ากระต่ายก็กระโดดไปตอนนี้ เหลือแต่เจ้าเจี๊ยบน้อยตัวเดียวในโลกอันกว้างใหญ่เหลือเกินและแล้ว ก็มีแมลงเต่าทองบินมาเด็กๆคิดว่ามันจะเล่นกับเจี๊ยบน้อยไหม ???แน่นอนที่สุด มันไม่เล่นด้วยหรอก มันกลัวว่าเจี๊ยบน้อยจะกินมันน่ะสิหนอนตัวหนึ่งคลานกระดึ๊บ กระดึ๊บเข้ามาใกล้มันจะเล่นกับเจี๊ยบน้อยไหม ???แน่นอนที่สุด มันไม่เล่นด้วยหรอก ก็เจี๊ยบน้อยกินหนอนเหมือนกันนี่นานกกระจิบบินมา 5 ตัวมันจะเล่นกับเจี๊ยบน้อยไหม ???เล่นซิ นกกระจิบบอกว่า “เราเป็นพวกมีปีกเหมือนกัน”เจ้าบีเวอร์ผ่านมา 1 ตัวมันจะเล่นกับเจี๊ยบน้อยไหม ???มันไม่ค่อยอยากเล่นนักหรอก บีเวอร์ชอบว่ายน้ำ แต่เจี๊ยบน้อยว่ายน้ำไม่เป็นนี่เจี๊ยบน้อยจึงเดินต่อไป จนกระทั่งถึงสวนดอกไม้ มันหยุดมองด ูดอกไม้สีขาวเหงาๆ ดอกหนึ่ง แต่ดอกไม้ท่าทางจะไม่เหงาแล้วล่ะ เพราะมีผีเสื้อสีชมพูแสนสวย บินมาหยอกล้อ เล่นกับดอกไม้แล้ว ถ้าอย่างนั้นผีเสื้อ จะเล่นกับเจี๊ยบน้อย หรือเปล่านะ“ไม่หรอก ผีเสื้อจะเล่น กับดอกไม้เท่านั้น” แล้วผีเสื้อก็บินจากไปเจี๊ยบน้อยรู้สึกเหงามาก มันนั่งหงอยเหงาอยู่ตัวเดียว และแล้วมันก็เห็นชายคนหนึ่งท่าทางเหนื่อยอ่อนเดินผ่านมา แล้วชายคนนี้จะเล่นกับเจี๊ยบน้อยไหมนะไม่หรอก เขาเหนื่อยเกินกว่าจะเล่นกับเจี๊ยบน้อยต่อไปจะเจอใครอีกนะนั่นแน่ะ ตัวอะไรกลมๆ มีขนแหลมๆ เดินมาทางนี้อ๋อ คุณเม่นนั่นเอง แต่ว่าเจี๊ยบน้อยก็ไม่อยากเล่นกับคุณเม่นหรอก เจี๊ยบน้อยบอกว่า “ขนแหลม น่ากลัวจัง”แล้วนั่น เจ้าหมีตัวโต “แฮ่” เจ้าหมีคำราม ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทั้งสองไม่เล่นด้วยกันแน่นอนตะวันเริ่มคล้อยต่ำลงแล้ว มีลูกเป็ดก๊าบ ก๊าบเดินผ่านมาตัวหนึ่ง ตัวเท่ากับลูกเจี๊ยบน้อยเลย!เจี๊ยบน้อยน่าจะได้เพื่อนเล่นแล้วนะ แต่…เล่นได้ไม่นาน ลูกเป็ดก๊าบ ก๊าบก็ชวนเจี๊ยบน้อยไปว่ายน้ำ แย่จัง ก็เจี๊ยบน้อยว่ายน้ำเป็นที่ไหนล่ะในที่สุดเจี๊ยบน้อยก็เดินจากมา จนกระทั่งพบลิงจ๋อตัวหนึ่ง มันจะเล่นด้วยกันไหมนะ นั่นแน่ะ เจ้าลิงจ๋อเดินมาเล่นด้วยแล้ว ทั้งสองเล่นกันจนกระทั่งค่ำได้เวลาที่เจ้ากระต่ายจะกลับมาแล้ว เจี๊ยบน้อยจึงต้องลาลิงจ๋อแล้วรีบกลับบ้าน“เป็นยังไงบ้างเจี๊ยบน้อย เหงารึเปล่าวันนี้” เจ้ากระต่ายถาม“ก็เหงาบ้าง ไม่เหงาบ้างตามประสาเจี๊ยบน้อยนั่นแหละ” เจี๊ยบน้อยตอบ แล้วทั้งสองก็หัวเราะชอบใจคืนนั้น เจี๊ยบน้อยซุกตัวนอน ในอ้อมกอดอันอบอุ่น และ แสนสบายของเจ้ากระต่าย แล้วก็คงจะฝัน อะไรน่ารักๆ ตามประสาเจี๊ยบน้อยนั่นแหละ……คร่อกฟี้……ฝันดีจ้ะเด็กๆ